Meer weten over de camping, de boerenwerkzaamheden, activiteiten, skimogelijkheden en de heerlijke, comfortabele verhuur mogelijkheden? www.hetboerenhof.com

Camping Het Boerenhof 2006-2016 Gezien veel van onze dagelijkse werkzaamheden jaar in jaar uit toch weer terugkomen, leek het ons leuk om voorlopig de terugblik van het 10-jarig jubileum als eerste oftewel laatste blog voor de lezers te laten staan. Zin om onze dagelijkse bezigenheden te ontdekken? Kopje thee erbij en "lees verder het verleden in" en leef zo met ons mee.....

Want to read this blog in your own language? Scroll down, right menu. Toto blog čitat po Slovensky? Pouzivajte Google Translate, dole vpravo. Dieser Blog lesen in Ihre eigene Sprache? Google Translate rechts unten.

dinsdag 6 november 2012

Heimwee naar Limburg?

Ook dit project stond al langer op de planning........wij kijken al enkele jaren tegen de opgemetselde muren van de bovenverdieping aan, en dat kan anders......

Na de appelstroop lijkt het wel een heimwee-naar-Limburg-aflevering, we wilden altijd nog graag de bovenkant van de gevels voorzien van isolatieschuim en "Limburgs vakwerk"  :)


Het bleek een flinke klus. Dion vond dat hij gewoon nog een tijdje moest doorgaan op het "zomer-seizoen-tempo"..... en daarna dan maar afkicken van de zomerdrukte. Hij heeft zich er, ondanks de hoogte bovenop die steiger (is hij niet zo dol op), goed doorheen geslagen. Met de hulp van buurman Marian, een begaafd stuccer, heeft het toch nog enkele weken geduurd, voordat alles af was. Vooral het creatief opzetten van de steiger, zoals bijvoorbeeld om het terras heen, was een uitdaging.

We zijn uiterst tevreden over het nieuwe uiterlijk, en zijn natuurlijk ook erg benieuwd wat jullie ervan vinden!
Wij dubben nog of we deze grijze kleur zo laten, of wit of een kleurtje geven. (onder het dak is het wat donker, donkere schaduw) Met deze facelift zijn tevens de laatste tochtgaatjes op zolder gedicht, ook niet onbelangrijk; het wordt een heerlijk warme winter!

donderdag 1 november 2012

Huisvlijt 2: échte Limburgse ... appelstroop (uit Slowakije?)

Ik moest en zou het altijd nog eens proberen, en Koos uit Heerlen had het mij dan ook haarfijn  uitgelegd......maar dat was wel inmiddels 2 jaar geleden! Oepsie, niets genoteerd, hoe ging dat ook alweer?
Op mijn "wensen"-lijstje stond al langer het maken van limburgse appelstroop,  van éigen appels uit de boomgaard. Dit jaar hadden we zo'n overvloed aan  appels, dat het er maar eens van moest komen!
Dus een kleine opfriscursus van Koos via de mail (Koos bedankt!), en met toevoeging van enkele youtubefilmpjes kon ik aan de gang. Natuurlijk kwamen de cultuurverschillen accuut om de hoek kijken, want in NL perst men het sap uit de appels, nadat ze gekookt hebben en dus zacht zijn, zeg maar "gaar geperst", in SK versnipperd men met een machientje de rauwe appels en gaat dan "koud persen" tot sap. (dat men natuurlijk ook niet gebruikt om stroop te maken, want dat kent men hier niet. Reden te meer dus om eigen stroop zelf te maken zodat dit niet geimporteerd hoeft te worden.) De Slowaken vroegen zich dus af wat ik eigenlijk met die gekookte prut ging doen, en Koos uit NL zei voorzichtig dat hij daar niets van kende, "koud geperst". Zijn vader en opa kookten áltijd al de appels........

Niets van aantrekken, en gewoon doorgaan dan maar. Ik schilde de appels én de speciaal door vriend Erik geimporteerde suikerbieten (had ik dus ook niet kunnen vinden hier) volgens de verhouding in het recept van Koos. Van de buurman kreeg ik de pers te leen.




Nu hoor ik je al denken: tijdrovend karweitje, geduld nodig, etc.etc. Dat klopt wel, maar na een hele volle zomer op de camping is dit soort karweitjes in het najaar mijn manier om af te bouwen. Ik doe iets nuttigs en dat kan heerlijk relaxed "met het verstand op nul". 
Tijdens de eerste persing van de gekookte prut bleek dat ik toch wel een  extra doek in de pers hed kunnen leggen,  vanwege de smurrie die aan alle kanten wist te ontsnappen, en zo in het sap terecht kwam. De 2e keer was beter dus. Ik heb 20 kilo appels en suikerbieten verwerkt, en het sap dat daaruit kwam 8 uur zacht laten inkoken. Geen toevoegingen, gewoon puur natuur...... Het resultaat was 7 kleine 200ml potjes heerlijke appelstroop! 

Hierboven zie je de uitgeperste pulp, deze zit in diverse laagjes met jute stof ertussen. Rondom dus de extra lap linnen. De pulp hebben de schapen met smaak verorberd, ik had ergens gelezen dat het uitstekend diervoer is........... zo is alles optimaal benut, daar hou ik van!

Tip voor mijzelf: volgende keer ietsje minder lang koken, want de stroop was niet zo smeuiig als in de winkel zal ik maar zeggen............. :) 
Maar al met al een geslaagd experiment, dat ik in de winter nog eens zal herhalen. Want ik heb nog voor 20 kilo appels aan suikerbieten qua verhouding, en de appels liggen opgeslagen in de pivnica ofwel koude kamer. (= bij ons de herenbadkamer van de camping , haha!) Als we als het kouder wordt toch flink de kachel opstoken, kan daar natuurlijk het sap op worden verwarmd, en kan zo pruttelen en indikken tot stroop.
Zo heeft oma het vast ook gedaan vroeger............