Het kuiken dat gered moest worden.......

 Er waren weer kuikens geboren, een stuk of 6. Maar al 1,5 dag was het laatste ei voor een deel open, en moeders had nu niet veel geduld meer, want de anderen begonnen honger te krijgen. Het is zo, dat de moeder na ca. 1,5 dag van het nest afgaat en de kuikens leert eten. Maar dan krijgen de rest-eieren het dus koud, en de kuikens gaan dood. ik wist niet of het goed is om te helpen, maar het kuiken in laatste ei bewoog nog steeds en piepte ook. Het vlies was helemaal uitgedroogd en dus heel taai en hard, daar kwam dat diertje vast niet meer doorheen. Met een pincet heb ik toen alles heel voorzichtig eraf gehaald, en "het ei geschild" in de hoop het diertje een kans te geven. Je ziet dat het precies in de vorm van een ei ligt.  

Een ienemienie kuiken, net zo groot als een ei. Het moest natuurlijk drogen, maar de moeder liep inmiddels vrolijk rond. Nu had ik nog een andere kip op eieren zitten, en daar heeft het kuiken zijn eerste dag lekker warm onder gezeten. In de loop van de avond heb ik toen het kuiken bij zijn echte moeder gezet, en in de morgen was alles normaal. Je ziet wel precies wie de kleinste is, het beestje heeft een dag of 2 achterstand... maar het ziet er naar uit dat het goed is. fijn he! (op de achtergrond gekookte eieren, het eerste krachtvoer voor de kleintjes)

De 6 kuikens, zoals gebruikelijk geboren in een konijnenhok. Dat is  vrij klein zodat de kip "niet veel anders kan" dan netjes op de eieren blijven zitten. Veel kans op succes dus. Elke dag mag ze er even uit om te eten en te drinken. (en schijten; kippen willlen hun nest schoonhouden. Daarom houdt ze alles op totdat ze dat buiten kwijt kan)

 Nadat moeder en kroost in de schapenstal een nieuw thuis kreeg, kwam de eerste kraamvisite!