Meer weten over de camping, de boerenwerkzaamheden, activiteiten, skimogelijkheden en de heerlijke, comfortabele verhuur mogelijkheden? www.hetboerenhof.com

Camping Het Boerenhof 2006-2016 Gezien veel van onze dagelijkse werkzaamheden jaar in jaar uit toch weer terugkomen, leek het ons leuk om voorlopig de terugblik van het 10-jarig jubileum als eerste oftewel laatste blog voor de lezers te laten staan. Zin om onze dagelijkse bezigenheden te ontdekken? Kopje thee erbij en "lees verder het verleden in" en leef zo met ons mee.....

Want to read this blog in your own language? Scroll down, right menu. Toto blog čitat po Slovensky? Pouzivajte Google Translate, dole vpravo. Dieser Blog lesen in Ihre eigene Sprache? Google Translate rechts unten.

dinsdag 3 december 2013

De salaš is gekomen!

De schapenboerderij waar wij in de zomer met onze gasten naar toe gaan, om hen een blik in een stukje écht Slowaaks leven te gunnen, is komen vragen of ze niet "bij ons in de wei" mogen staan. In deze omgeving zijn er nog vele groen begroeide hectares, die de herders met de schapen willen gaan begrazen. Onze weide is hun nachtelijke basis. Ze zullen blijven totdat de eerste flinke sneeuwbui gevallen is........ Een uitgebreide fotoindruk....

Laat in de namiddag worden de schapen in het hekwerk gejaagd, voor de nacht. De waakhonden worden dan er omheen gelegd.
 En in de ochtend gaan ze vroeg weer aan de wandel, een niet bevroren stuk weide achterlatend... (zie je de donkere vlek?) Een herder gaat met de schapen grazen, de ander moet het hekwerk verzetten naar een volgende verse plek. De bedoeling is om nog even onze weide goed en regelmatig te bemesten, voor héérlijk gras in het voorjaar. Je ziet hier de herder met zijn volle gewicht op het hek springen, om de pootjes in de bevroren grond te krijgen, het gaat nét nog...
 Tegen de schemering, of kort na donker komen de schapen terug. 
De "thuisblijver" zorgt ook ervoor dat de caravans lekker warm gestookt zijn, dat er iets te eten is, en dat de honden zijn verzorgd. Water komen ze bij ons uit de waterput halen .
 Gelukkig brengt een helper op tijd een vracht hout, om te stoken.
Onze  "huisschapen" staan in een omheinde wei, en hoeven dus niet ze ver te lopen voor lekker gras. Verwende beestjes..... Gelukkig blijven ze wel in de wei, en willen ze niet mee met de andere 500 vrienden...
Het speeltje voor de schatjes: een flinke ijzeren paal, door Dion geplaatst in elke weide. Bonnie demonstreert dat je je er lekker aan kunt schuren..... We doen dit zodat ze zich niet tegen de kleine boompjes gaan schuren ...
Gelukje, op een middag kwamen ze vroeger terug, en kon ik eindelijk een betere foto maken. Er worden 35 stuks uitgezocht die niet meer genoeg melk geven, resp. die geen tanden meer hebben. Geen tanden betekent niet genoeg eten, en dus niet veel melk. Verkopen maar....
 Een derde herder kwam om mee te helpen de schapen uit te zoeken en in de grote aanhanger te laden. (Hier knipt hij de hoeven van een van de schapen bij). Ook Dion en ik hebben meegeholpen met inladen, vandaar dat daarvan geen foto's zijn, GEEN TIJD, DRUK DRUK DRUK !!
Tsja, en toen op een ochtend, WAS ALLES WIT! een ruime 15 centimeter sneeuw was er in de nacht gevallen, en reden voor de herders om reeds vroeg in de ochtend acuut naar huis te gaan....terug naar de stallen waar de meeste schapen zullen worden opgehaald door de eigenaren. Een kleine 150 (in eigendom van de herders) blijven er dan over, zij zullen overwinteren in de grote stallen, en er hun kleintjes krijgen.
 Hier gaan ze vertrekken, nadat ze afscheid van ons hebben genomen. Ik had ze een origineel Nederlands lamsgerecht tijdens hun verblijf bij ons in de wei beloofd, en gelukkig had ik dat gisteren klaargemaakt en hebben ze dat nog kunnen proeven .... 
 Diverse kennissen (de zogenaamde "kamaraty") worden ingezet om de hele inventaris op te komen halen, en alles af te breken...
 Ook onze schaapjes werden verrast door de nachtelijke sneeuw, en stonden er maar sipjes bij. Dion haalt ze naar binnen samen met Marian, de buurman. 
Het was werkelijk fantastisch om deze Salaš eens een week-of-2 iedere dag te zien doen, wat ze altijd doen. We konden er geen genoeg van krijgen, die meute schapen die zo mooi de hekken ingaan, of 's morgens vertrekken, een prachtig gezicht, we stonden er vroeger voor op. ook het drijven met de honden, daar kan je naar blijven kijken. Helaas was het wel meestal al bijna donker (terugkomst) of net nog geen licht (vertrek) zodat we het met onze herinneringen moeten doen, voor foto's was het niet zo geschikt.

Tot slot nog een leuke foto waar ze ons "allemaal" tegelijk aankijken! :)